در انتشارات دانشگاه علوم پزشکی مشهد به چاپ رسید.
از نظر آزمایشگاهی، آنمی به معنای کاهش توده گلبول قرمز (RBC)، هموگلوبین (HB) و یا هماتوکریت (HCT) به کمتر از 95 درصد دامنه نرمال سن، جنس و ناحیه جغرافیایی فرد میباشد. از نظر فیزیولوژیک، آنمی بهمعنای کاهش توانایی گلبولهای قرمز در اکسیژنرسانی به بافتهای مختلف بدن است که در نتیجه منجر به هایپوکسی بافتی میشود. نکتهای که باید به آن توجه داشت این است که اغلب، آنمی خود یک بیماری نیست، بلکه در اکثر موارد نشاندهنده و حاکی از یک بیماری زمینهای است. در یک دیدگاه ماژور میتوان آنمیها را به دو دسته آنمی نسبی و آنمی مطلق طبقهبندی کرد: در آنمی مطلق، توده گلبولهای قرمز فرد کاهش مییابد، مثل آنمی فقرآهن. در آنمی نسبی، توده گلبولهای قرمز فرد کاهش نمییابد، بلکه حجم پلاسما افزایش مییابد؛ آنمی نسبی در حاملگی، فضانوردان پس از سفر فضایی و ماکروگلوبولینمی مشاهده میشود. کتاب حاضر مجموعهای فشرده و در عین حال کامل از مهمترین مطالب مربوط به اختلالات گلبولهای قرمز میباشد. در این مجموعه از مهمترین مطالب کتابهای معتبر "ضروریات هماتولوژی هافبراند" و "خونشناسی، انعقاد و طب انتقال خون هنری دیویدسون" که منابعی جامع و استاندارد در حوزه اختلالات گلبولهای قرمز در دنیا محسوب میگردند، استفاده شده است. |